ปัจจัยสำคัญที่ก่อให้เกิดสงครามการเมืองในลิเบีย

เหตุการณ์เริ่มต้นขึ้นเมื่อสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบียได้ลึกขึ้นต่อสู้อีกครั้ง หลังจากการตายของอดีตผู้นำ Muammar al-Qaddafi เมื่อกรกฎาคม 2012 ทางรัฐบาลได้มอบอำนาจให้แก่ General National Congress (GNC) ซึ่งพวกเขาต้องพบกับความท้าทายมากมายในอีกสองปีข้างหน้า รวมถึงการโจมตีของกลุ่มก่อการร้ายหัวรุนแรงเมื่อเดือนกันยายน 2012 ที่สถานกงสุลสหรัฐฯในเบงกาซี และการแพร่กระจายของรัฐอิสลามพร้อมกับการเกิดขึ้นของกลุ่มติดอาวุธอื่นๆ ทั่วประเทศ

ในเดือนพฤษภาคม 2014 ได้มีเริ่มปฏิบัติการ Operation Dignity ซึ่งเป็นแคมเปญที่ดำเนินการโดย LNA เพื่อโจมตีกลุ่มก่อการร้ายของอิสลามในลิเบียตะวันออก เพื่อต่อต้านขบวนการนี้กลุ่มติดอาวุธก่อการร้ายและกลุ่มติดอาวุธของอิสลามรวมถึง Ansar al-Sharia ก่อตั้งกลุ่มเฉพาะกิจขึ้นเรียกว่า “Libya Dawn” ในที่สุดการต่อสู้ก็เปิดฉากขึ้นที่สนามบินนานาชาติของตริโปลีท้ายที่สุดสงครามกลางเมืองปะทุขึ้น

มีการเปิดฉากการต่อสู้เพื่อควบคุมสาธารณรัฐสังคมนิยมประชาชนอาหรับลิเบีย พันธมิตรแต่ละกลุ่มได้สร้างการปกครองส่วนตนขึ้น มีการจัดตั้งกลุ่มทหารติดอาวุธซึ่งกระจายตัวกันออกไปทั่วพื้นที่ ในความพยายามที่จะหาทางแก้ไขความขัดแย้งเพื่อให้สร้างรัฐบาลที่เป็นเอกภาพขึ้นใหม่อีกครั้ง ทำให้ผู้แทนพิเศษของสหประชาชาติเดินทางไปยังลิเบียนำโดย Martin Kobler การเจรจาดังกล่าวส่งผลให้เกิดข้อตกลงทางการเมืองของลิเบียและ GNA ที่องค์การสหประชาชาติให้การสนับสนุน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะตั้งหลักได้แล้วก็ไม่ได้หมายความว่าปัญหาจะหมดไป GNA ยังคงต้องเผชิญกับอุปสรรคในการสร้างรัฐบาลที่มั่นคงขึ้นใหม่ให้ได้อีกครั้ง แถมยังมีกลุ่มหัวรุนแรงที่อาจรอลงมือก่อเหตุได้อีกทุกเมื่อทุกเวลา

ความกังวลของนานาชาติที่มีต่อลิเบีย

สหรัฐอเมริกาพันธมิตรยุโรป และสหประชาชาติยังคงแสดงความกังวลต่อการแตกแยกของลิเบียในครั้งนี้ ในขณะที่กลุ่มติดอาวุธได้พยายามแบ่งประเทศออกเป็นส่วนเล็กส่วนน้อย ยิ่งกว่านั้นในกรณีที่ไม่มีองค์กรปกครองหลักที่มีประสิทธิภาพมากพอจะจัดการปัญหาภายในได้ดีพอ รวมถึงมีปัญหาในด้านการการโยกย้ายถิ่นฐานของประชาชน รวมถึงปัญหาในด้านการค้ามนุษย์ยังคงเป็นปัญหาใหญ่ที่สำคัญ

ลิเบียเป็นหนึ่งในสมาชิกขององค์กรเพื่อการส่งออกน้ำมัน (OPEC) ประเทศนี้มีรายได้หลักจากการส่งออกน้ำมันนอกประเทศมากกว่า 80% ของการส่งออกทั้งหมดขณะที่กลุ่มติดอาวุธยังคงต่อสู้อยู่ในเขตแหล่งน้ำมัน ทำให้การผลิตเริ่มชักงักลง ส่งผลให้อัตราการส่งออกต่ำเป็นผลต่อรายได้ของประเทศโดยรวม จึงเป็นอีกเรื่องที่กังวลของทุกคนว่าพวกเขาจะเอาตัวรอดในดานเศรษฐกิจได้หรือไม่ เพราะอาจไม่มีใครคอยช่วยเหลือพวกเขาได้ดีกว่าตัวเอง ถึงแม้ว่านานาชาติจะคอยส่งความช่วยเหลือไปให้อยู่ตลอดเช่นกัน